Nie od razu Rzym zbudowano

Zanim zaczęła się historia…


Zwiedzając miasto można znaleźć bardzo widoczne ślady jego bardzo długiego dziedzictwa. Uważa się, że wszystko zaczęło się od społeczności pasterskich zamieszkujących wzgórze Palatyn, które można zwiedzać do dziś.


Jednak bardzo niewiele wiadomo o narodzinach Rzymu takiego, jakim go znamy. Według popularnej legendy Romulus i Remus, bracia bliźniacy wychowani przez dziką wilczycę, założyli go prawdopodobnie w 753 roku p.n.e. Mówi się, że po zabiciu własnego brata Romulus (którego istnienie jest nadal przedmiotem dyskusji) był pierwszym królem w monarchii, która przetrwała dwa stulecia.


Ta legenda jest prezentowana w Muzeach Kapitolińskich. Jeśli dobrze się przyjrzysz, znajdziesz posąg legendarnej wilczycy.

 

 

Ave Caesar!


Pod koniec VI wieku p.n.e. reżim został obalony w wyniku rewolucji i Rzym stał się republiką. Władza opierała się na Senacie, którego siedziba znajdowała się w Curia Iulia, budynku, który do dziś można znaleźć w jednym z centralnych punktów Rzymu: na Forum Romanum.


Był to okres „triumwiratu”, w którym władzę sprawowały trzy osoby. Był to również okres, w którym władzę objął Juliusz Cezar, którego obecność jest nadal widoczna w kilku zabytkach, takich jak Teatr Pompejusza i Via Appia Antica.


W następnych stuleciach Rzym stał się ośrodkiem handlu i potęgą militarną, a przed końcem II wieku p.n.e. Republika kontrolowała już całe Morze Śródziemne.


Apogeum


W I wieku p.n.e., po burzliwym okresie, którego kulminacją była śmierć Cezara, cesarzem został jego następca Oktawian. Przyjmując imię August („Wielki”), rozpoczął złoty wiek Rzymu.


Dwieście lat później państwo to było największą potęgą świata, podbijając większość Europy, Afryki Północnej oraz część Azji i Bliskiego Wschodu.


Pozostałości tej wielkiej cywilizacji, która odcisnęła swoje piętno na zachodnim świecie, są widoczne w dobrze zachowanych zabytkach. Archeologiczna podróż po mieście ujawni tę historię.


Wspomniane Forum Romanum jest pozostałością po starym centrum miasta, budynkach użyteczności publicznej i starym rynku głównym. Nieuniknione Koloseum przenosi nas z powrotem do czasów, gdy dla rozrywki miejskich tłumów gladiatorzy walczyli o życie w brutalnych widowiskach.


Na Circus Maximus możemy zobaczyć pozostałości torów, na których odbywały się wyścigi rydwanów, a także inne sporty. W innym miejscu znajdujemy kilka pomników nawiązujących do militarnych triumfów Cesarstwa Rzymskiego, takich jak Łuk Konstantyna i Łuk Septymiusza Sewera.


Możesz także wykupić wycieczkę do Willi Hadriana na obrzeżach miasta - podziwiać wspaniałą architekturę i dzieła sztuki i zobaczyć, jak wyglądało życie cesarza w złotym wieku Rzymu.


Koniecznie trzeba także odwiedzić Panteon, również zbudowany przez cesarza Hadriana. Dziś jest to wspaniałe muzeum, pełne ceramiki, obrazów, broni i różnych przedmiotów, które pokazują nam panowanie rzymskiej cywilizacji nad nauką, technologią, sztuką i handlem ówczesnego świata.




 








 



 

Jedno imperium ustępuje miejsca drugiemu


Po dobrobycie nastąpiła dekadencja: kryzysy gospodarcze, niestabilność polityczna i wojny. W V wieku naszej ery najazdy plemion germańskich zniszczyły Cesarstwo i zapoczątkowały regres cywilizacyjny czasów średniowiecza.


W tym czasie Półwysep Apeniński został podzielony na kilka królestw i państw-miast. A dawna kultura rzymska była już stopniowo zastępowana przez nowe centrum sprawnej władzy sprawowanej nie tylko nad miastem, ale i nad całym kontynentem - Kościołem katolickim.


Mający swoją siedzibę na terenie dzisiejszego Watykanu (państwo-miasto od 1929 r.) posiadał wówczas pierwszą wersję Bazyliki św. Piotra. Jeszcze przed odbudową w XVI wieku był to jeden z głównych symboli chrześcijaństwa.


W całym mieście można znaleźć wiele znaków średniowiecznego Rzymu: budynki wojskowe, takie jak Torre delle Milizie (Wieża Milicji) i Torre del Conti. I oczywiście świątynie, takie jak Bazylika św. Pawła za Murami, Bazylika Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu czy kościół św. Cecylii.


Narodziny renesansu


Nic dziwnego, że w XVI wieku Rzym ponownie stał się jednym z centrów transformacji europejskiej. W reakcji na protestancką reformację Kościół sponsorował artystów takich jak Botticelli, Rafael czy Michał Anioł.


Bazylika św. Piotra została całkowicie przebudowana w 1615 r. i przyjęła wtedy swój obecny kształt. Tutaj można zobaczyć Pietę Michała Anioła, a po drugiej stronie placu znajdziemy Stworzenie Adama zdobiące sufit niezwykle słynnej Kaplicy Sykstyńskiej.


W całym mieście znajdziemy kilka innych renesansowych budynków i budowli, które pomogą nam zrozumieć bogactwo tamtej epoki. Przecinający Tyber most Ponte Sisto pochodzi z XV wieku. Pałac Farnese został zbudowany w 1516 roku - został wówczas okrzyknięty najbardziej imponującym pałacem Rzymu. Pałac Kwirynalski służy obecnie jako oficjalna siedziba prezydenta Republiki Włoskiej, a pałac Chigi jest oficjalną rezydencją premiera.


W innym miejscu znajdujemy Villa Farnesina, zbudowaną w 1510 roku przez bogatego toskańskiego bankiera. To kolejny symbol dobrobytu i dynamizmu renesansowych Włoch. W XV-wiecznej Villa Giulia znajduje się Narodowe Muzeum Etruskie, poświęcone starożytnym ludziom, które dominowały w tym rejonie przed Rzymianami. Piazza Navona, plac znajdujący się w historycznym centrum miasta, pozwala nam rzucić okiem na to, jak wyglądały ulice Rzymu czterysta lat temu.


Oświecony Rzym


W stolicy Włoch nie sposób nie zauważyć śladów baroku. Zacznijmy od dwóch miejsc kultu: kościoła Trinità dei Monti, w którym można zauważyć wiele elementów dekoracyjnych dodanych w XVII i XVIII wieku, oraz kościoła Sant'Andrea della Valle, który później został uwieczniony w operze Tosca Giacomo Pucciniego.


Wybierz się na spacer po Via Condotti, a znajdziesz inne budynki z tego samego okresu. Zanusz się w nowszym Rzymie, zbliżając się do tego, co jest znane jako epoka nowożytna.


Na ulicach centrum miasta wypatruj głównych zabytków Rzymu: Schodów Hiszpańskich oraz słynnej i wyszukanej Fontanny di Trevi, która zyskała sławę na srebrnym ekranie dzięki jednemu z filmów Federico Felliniego.


W okazałym Palazzo Corsini znajduje się muzeum z obszerną kolekcją przedmiotów z XVII i XVIII wieku.


Proste linie


Ostatnie dwa stulecia były burzliwe! Przewrót społeczny, zjednoczenie Półwyspu Apenińskiego, faszystowska dyktatura i dwie wojny światowe to wydarzenia poprzedzające czasy współczesne.


W tym okresie pojawiły się dwa główne place miejskie: Piazza della Repubblica (plac Republiki) i Piazza del Popolo (plac Wszystkich Ludzi), gdzie znajdziemy takie ciekawostki jak na przykład Obelisco Flaminio, egipski pomnik z czasów Ramzesa II, przeniesiony bezpośrednio z Heliopolis. Aleje i ulice, takie jak Via Veneto, prowadzą nas do końca rewolucji przemysłowej i pierwszej wojny światowej.


Na terenie Esposizione Universale di Roma przenosimy się do modernistycznego stylu ery Mussoliniego, co widać zwłaszcza w Museo della Civiltà Romana i planetarium.


Dowody tego niespokojnego okresu są nadal widoczne. W Fosse Ardeatine znajduje się pomnik poświęcony ofiarom nazizmu. W dzielnicy San Lorenzo można zwiedzić typową XX-wieczną dzielnicę robotniczą, która przetrwała bombardowania z 1943 roku i była wylęgarnią oporu przeciwko dyktaturze. Tutaj także znajduje się Uniwersytet La Sapienza.


To miasta ma naprawdę wielką historię. Ale będąc „wiecznym”, nadal idzie naprzód. Aby zasmakować dzisiejszego Rzymu, nie ma nic lepszego niż trafić do Maxxi, awangardowego muzeum o odważnej, przyciągającej wzrok architekturze.